తొలిపలుకుల తళుకుల్లో పెదవులపై విరబూసిన రెండొ పదం.
బుడి బుడి నడకల తడబడే అడుగుల్లో వేలు పట్టి నడిపించే మూడో పాదం.
ఆదమరచే నిదురలో బెదిరిన ప్రతిసారి తన గుండెలపై శయనింపే విరి తల్పం
ఆడే ఆటల్లో గుర్రమై నేర్పే విద్యలో గురువై
పాడే పాటల్లో స్వరమై పంచే ప్రేమలో నరమై
పరిశ్రమించే శ్రామికుడై
విశ్రమించని సైనికుడై
బంధాల పూదోట తోటమాలియై
పరివార గుడికి పూజారియై
నిలిచే బంధాలకు నిలువెత్తు సాక్షాత్కారమై,నిలువ నీడకు విలువలద్దిన బొధి వృక్షమై,
బరువు ,బాధ్యతకు ఓ సరళ నిర్వచనంలా నిలిచే నాన్న నిత్యం ఒంటరివాడే..!
మందలించిన అమ్మను కాదని తన నిరసనను
కఠినంగా ప్రదర్శించినా ప్రతిఘటించలేని చనువే నాన్న!
కనిపించని స్వర్గం, కనిపెంచిన అమ్మ పాదాల చెంత ఉంటే
ఆ స్వర్గం,సమస్త భువనాలు నాన్న పాదాల దాస్యం అని చరిత్ర తెలిపే ఓ నగ్న సత్యం!
నీకోసం నిరంతరం శ్రమించి అలసిన ఆ నాన్న కు ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోగలం? వారి పాద పద్మముల కడ సేద దీరడం తప్ప..!
