మనసిచ్చింది!

శిశిరపు పొద్దుగూకే వేళ భానుడు తన గూటికి చేరే వేళ

 

విరిసిన విరితేనెల చందనమో

 

కురిసిన మెఘమధనపు గ్రీష్మ తాపమో

 

మెరిసింది ఓ అందం...

 

వందనాలు ఆ అందానికి చందనాలు సరి తూగవు ఆ వర్ణానికి

 

వనంలోని కవనంలా వసంతంలోని కోయిలలా

 

సెలయేటి జలపాతంలా చెలిపాడే లయ గీతంలా

 

ఏరువాకాన ఎదురొచ్చింది కోరుకున్నాక మనసిచ్చింది!