7, డిసెంబర్ 2012, శుక్రవారం

దీపాల జాగరణ!!!


సాన్వి మరణానికి ముందు తప్పి పోయిందన్న ఆవేదనతో రాసిన కవిత..


ఆనందంగా అడుగుపెట్టె అమెరికా దేశాన

మాటలు రాని మనవరాలితో మనసుతీరా ఆటాడే తరుణాన

పాలబుగ్గల పసిపాప పడి పడి లేస్తూ పరుగులుతీసే ప్రాయాన

ముచ్చటలాడె ముద్దుగువ్వకు ముప్పు ముందున్నది ఎఱుగని సమయాన  

అక్రమంగా అగంతకుడు ఇంట్లో అడుగెట్టిన  ఆవాంతరాన

పాపాత్ముడు పాపని చేజిక్కుంచుకొని పరుగెత్తే సమయాన

పాలుపోని తల్లి దిక్కులు పిక్కటిల్లేట్టు గర్జించినా

ఆదుకొనే నాధుడికోసం అర్తనాదాలు పెట్టినా

ప్రాణాలకు తెగించి పసిపాపను కాపాడే ప్రయత్నంజేసినా

కత్తిపోట్లకు  సైతం బెదరక ఆ నీచున్ని నిలువరించినా

చివరకు నేలకొరిగింది పసిపాప సాన్వి మిస్సయ్యింది

అమ్మా నాన్నల గుండె చెరువయ్యింది పసిగుడ్డు పాపాత్ముడి చేరువయ్యింది

తిరిగిరాలేని లోకానికేగిన ఆ అమ్మ కొరకు దుఃఖించాలో

తిరిగొస్తుందన్న తన తింగర బుజ్జి కోసం ఎదురుచూస్తూ ఏడ్వాలో..

సాటి మనిషిగా మన తెలుగువాడి హృదయ వితరణ

వెయ్యేళ్ళు వార్ధిల్లాలని వెన్న(సాన్వి)

వెయ్యిన్నొక్క దేవుళ్ళకు చేద్దాం ప్రార్థన చిట్టి తల్లి చేరాలి తల్లి చెంతన..

కరుణతో కదలిరండి కనిపించని సాన్వి కొరకు చేద్దాం దీపాల జాగరణ!!!

కామెంట్‌లు లేవు: