13, నవంబర్ 2007, మంగళవారం

విరహ వేదన...


వివాహమనంతరం విదేశానికెల్లిన తన మగనికి ఓ మగువ రాసిన ఉత్తరం..చదవండి ఇక..


ఎన్నాల్లు మనకీ ఎడబాటు...వేగిరమే చేయు మిము చేరే ఏర్పాటు..
విధిరాతతో విడివడడం గ్రహపాటు..వీడలేక విలపించడం పొరపాటు
తమనుండి ఫొను వస్తే తత్తరపాటు...మౌనంగా నోట మాట రాక తడబాటు
ఎంత మాటాడినా తనివితీరని ఈ హ్రుదయపాటు మాటల గారడితో చేసేరు మరిచేట్టు
సహజీవనములో మీ తోడ్పాటు...మరవలేకున్నా రెప్పపాటు..
అయినవాల్లు అందరూ వున్నా ..ఎవరూ లేనట్టు .....చుట్టూ చుట్టాలున్నా నాకు ఏమీ కానట్టు ఏమిటీ కనికట్టు...? ఇపుడిపుడే అవగతమైనది మీరు లేని లోటు
మీరు లేని నా లోకము చీకటైనట్టు...దీపపు చిమ్మె ముందు మీ కోసం ఎదురుచూస్తున్నట్టు..
మధురమైన మన తలపులను తలచేట్టు జీవిస్తున్నా ఇక తప్పదన్నట్టు..
కాలేజి రోజుల్లో నేనో స్టూడెంటు టీనేజి మోజుల్లో మీరో హీరో అన్నట్టు..
ఓరకంట చూసేవారు..వలపు పంట పండించేవారు
చిరునవ్వులు చిందించేవారు..చివరికి అయ్యారు మా శ్రీవారు
భలే జోరు మీద వుండేవారు హుషారులో చేసేరు బేజారు
పైకెంతో చల్లని వారు తమరెంతో అల్లరివారు…
నా మనసునే దోచినారు ఈ వయసును మెచ్చినారు..
చల్లని పందిట్లో కలిసేరు వెచ్చని కౌగిట్లో మురిసేరు
సరసమందు మొరటు వారు విరసమందు బెటరు మీరు
మచ్చ లేని మనిషి మీరు నచ్చ లేని మనిషి లేరు
కల్లకపటమెరగనోరు..కరుణామౄతం కురిపించేరు
యదువంశములోన ఎవరు సాటిలేరు మీకెవ్వరు..

కామెంట్‌లు లేవు: