Naalo nenu

 

మునుపెన్నడూ హృదయం ఇంతగా ద్రవించనే లేదు 

కనులెప్పుడూ ఇంతగా వర్షించనూ లేదు 

తనువెన్నడూ ఇలా తల్లడిల్లిందీ లేదు 

ఇంతలా ఎందుకనో ..? 

మాటలేమో ..

     మంచులో కూడా సెగలు రగిల్చే తూటాలు 

     కంచు స్వరాన నరాలు తెంపే కరుకైన చుర కత్తులు 

     అణచలేని ఆవేశాన వివేకమడుగంటి విసిరే పిడి బాకులు

      ఎందరున్నా ఎదుటివాడి గుండెల్లో గుచ్చే గునపాలు 

మరి మనసెందుకిలా ..

   పొరుగింటి తల్లి కన్నీరు మున్నీరవుతున్నా ..

   అప్పగింతల వేల ఆడబిడ్డ శోకాలు పెడుతున్నా ..

    అప్పుడే పుట్టిన పసికందు వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తున్నా ..

     కట్టుకున్న అమాయక చిన్నది  కంట తడి కాంచినా .. 

నిలువెల్లా కరిగిపోతా 

తలుపుల్లో మరిగిపోతా 

కన్నీటి కడలిలో జారిపోతా .

కడకు చిత్రంగా ....

 ఏ చిత్రమందైనా చీమంత చింతనా భరిత సన్నివేశమందును 

అంతులేని నిర్వేదానికి లోనవుతా  

కన్నీటి ధారలలో తడిసి బయటికి కనపడనీయని తుఫానులో సమిధనవుతా ..

వెరసి నాదైన సమాజాన కదలిపోతా కలసిపోతా .. 

-చంద్ర